همزیستی آب و آتش در تخت سلیمان

براساس یکی از روایات اسطوره ای، تخت سلیمان در واقع زادگاه زرتشت است. به همین دلیل در میان زرتشتیان از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده است. قداست این مکان تنها به این داستان برنمی گردد.

در تخت سلیمان یکی از مهم ترین آتشکده های ایران باستان نیز وجود دارد که به آتشکده «آذرگشنسب» معروف است. خواندن داستان این آتشکده شاید برایتان جالب باشد. در اسطوره ها آمده است که کیخسرو در جنگ فتح بهمن دژ، گرفتار حیله سیاه موجودات فرازمینی می شود و در تاریکی فرو می رود.

ناگهان امداد ایزد از راه می رسد؛ دم و یال اسب کیخسرو آتش می گیرد آتشی که تنها فروزنده بود و نه سوزنده. داستان این طور خاتمه می یابد که کیخسرو بعد از فتح بهمن دژ آتش را به آتشکده تخت سلیمان می آورد. گفتنی است این آتش تا قرن چهارم هجری قمری یعنی به مدت هفت قرن بدون آن که خاکستری از خود به جای بگذارد، همچنان شعله می کشیده است.

آتشکده آذرگشنسب از سه آتشکده مهم دوران ساسانیان بوده که وحدت حکومت مرکزی را تضمین می کرده است. در ضلع شرقی آتشکده، معبد ستایش آناهیتا الهه آب وجود دارد؛ عمارت چهار طاقی که مانند دیگر چهار طاقی ها با گنبدی خشتی همچنان پابرجاست.

موبدان زرتشتی آب دریاچه را مقدس می شمردند و آن را جایگاه الهه آب یعنی ناهید یا آناهیتا می دانستند. بر همین اساس آن ها بیشتر مراسم مذهبی شان را در کنار دریاچه برگزار می کردند. آن ها همچنین اشیای گران بهایی را نیز برای این الهه به آب پیش کش می کردند.